Dit is wat je moet weten over de VDMA 24994
Wat is de VDMA 24994?
De VDMA 24994 is de nieuwe testnorm van het Deutschen Institut für Normung (DIN). Die organisatie heeft vastgesteld waaraan een opslagunit voor lithium ion-accu’s moet voldoen om de veiligheid te waarborgen. Volgens betrokkenen zitten producenten die met hun kluizen en kasten door de hoepel van het testinstituut springen écht aan de goede kant. Deze systemen kunnen de gevaren van brand tot nul minimaliseren zodra een accu spontaan in brand vliegt.
Brandwerende veiligheidskasten voor lithium-ion batterijen: brand blijft in de kast
“Alles wat in de kast gebeurt, blijft in de kast. Ontstaat er brand, dan mogen de vlammen niet naar buiten. En de schadelijke rookgassen mogen niet in het vertrek komen waarin de kast staat. Aan de buitenkant behoort de kast niet warmer dan 150 graden te worden. Waarom? Als er iets bovenop ligt, zou dat in brand kunnen vliegen door de hittevorming binnenin. Doet de kast wat hij moet doen, dan krijgt hij een certificaat”, zegt risicodeskundige Bart Van de Broek van Nationale-Nederlanden.
Andere belangrijke eisen uit VDMA 24994 voor opslagruimte
De VDMA 24994 stelt nog enkele andere eisen aan opslagunits. Zo mag het binnenin niet warmer worden dan 60 graden. Die temperatuur wordt soms overschreden als te veel accu’s tegelijk worden geladen. Ook moet er een rookmelder in zitten die is aangesloten op een meldkamer en dient een lamp aan de buitenkant duidelijk te maken hoe het er binnenin aan toe gaat. Groen betekent dat je de kast veilig kunt openen, rood duidt op een calamiteit.
Draagvlak voor VDMA 24994 vanuit Europa
Momenteel onderzoekt het Comité Européen de Normalisation Electrotechnique (CENELEC) in Brussel of er voldoende draagvlak is om de VDMA 24994 in de hele Europese Unie als standaard te nemen, bevestigt een woordvoerster van het Nederlandse Normalisatie Instituut (NEN). Vanuit Duitsland is daartoe een aanvraag ingediend. “Binnen twee weken komt er duidelijkheid of de norm in heel Europa van toepassing wordt, maar daarmee is hij er niet direct.”
Schijnveiligheid
Van de Broek van Nationale-Nederlanden is nauw betrokken geweest bij de ontwikkeling van de testnorm. Het streven is om de kwaliteit van kasten over de gehele linie te verbeteren en de schadelast te minimaliseren. Eerdere testen geven aan dat een groot deel van de huidige kasten niet voldoen aan de juiste normen. Deze systemen zijn niet veilig, “bij tests in Dresden heb ik gezien hoe deuren van brandkasten letterlijk uit de scharnieren vlogen.”
Hij vervolgt: “Twee jaar terug heb ik de situatie gemonitord en bleek dat er meerdere keren per week schade werd gemeld met een lithium ion-accu. Momenteel is het probleem zeker niet minder. De branden met schades gaan heel breed, van een schuurtje tot soms een fabriek. De meeste bedrijven waren in de veronderstelling dat alles goed geregeld was, helaas deden de kasten niet wat de ondernemers dachten dat ze zouden doen.”
Eis van verzekeraar
De VDMA 24994 zou nog grotere betekenis kunnen krijgen als bijvoorbeeld verzekeraars deze verplicht gaan stellen in hun polissen. Ontstaat er brand, dan kan de ondernemer van de tweewielerzaak enkel terugvallen op de verzekering indien hij een gecertificeerde kast in zijn werkplaats had staan.
“Vanuit Nationale-Nederlanden gaan we met ondernemers in gesprek om de juiste adviezen te geven. Situationeel nemen we een preventieclausule op waarin we onder meer afspraken maken over dat er alleen wordt geladen onder toezicht, ’s nachts alleen in een goedgekeurd opslagsysteem met alleen gebruik van de originele lader. Dit zijn een paar van de punten. De preventie is vrij algemeen. Ook Nationale-Nederlanden is zich aan het beraden hoe met de VDMA om te gaan, om de preventie drastisch in te korten: van ondernemers wordt verwacht dat ze werken met een opslagsysteem dat voldoet aan de VDMA 24994. Met deze regel worden polissen gemakkelijker en duidelijker.”
Eerst voldoende aanbod
Een verplichting op korte termijn is echter niet aan de orde, stelt Van de Broek; er zijn momenteel nog geen fabrikanten die een opslagunit met certificaat hebben. Nationale-Nederlanden, dat circa 35 tot 40 procent van het MKB verzekert, hoopt dat er op korte termijn meer fabrikanten kasten gaan maken met als basis de VDMA 24994. Hierdoor krijgen
ondernemers meer keuze, ook in prijs.
Momenteel vinden er tests plaats. Onder meer bij testinstituten in Duitsland. Fabrikanten doen een poging om hun opslagsystemen op korte termijn definitief goedgekeurd te krijgen volgens de nieuwste testnorm.
Zelfregulering
Van de Broek ziet dat de VDMA 24994 reeds effect heeft: fabrikanten willen graag als eerste een stempel krijgen. “Het is een lopend proces. Bij een eerdere test kwamen bij fabrikanten soms meerdere zwakke punten naar voren. De VDMA legt de lat weliswaar hoog, maar het is noodzakelijk. Kasten moeten gewoon sterk genoeg zijn. En je ziet nu dat fabrikanten bezig zijn om ervoor te zorgen dat hun producten wél voldoen. Ik ben er van overtuigd dat partijen de norm zullen halen met als gevolg dat de markt zichzelf reguleert en een testnorm waarschijnlijk niet eens verplicht hoeft te worden.”
Accukast voor het leven
Door alle aandacht voor accubranden nemen ondernemers die batterijen opslaan geregeld contact met Van de Broek op over maatregelen die ze kunnen treffen. “Ik krijg dagelijks telefoontjes met de vraag: ‘Welke kasten moet ik aanschaffen?’ Ik zeg dan: ‘Probeer van je verzekeraar een paar maanden respijt te krijgen en ga dan voor een kast die aan de nieuwe norm voldoet’. Die kast koop je voor het leven. Dat is een statisch ding dat niet aan slijtage onderhevig is. Bijkomend voordeel is dat zo’n kast zó sterk is dat dieven die niet zomaar openbreken. Een e-bike zonder accu is voor hen minder interessant, je slaat twee vliegen in één klap.”
Gedragsverandering
De risicodeskundige hoopt tegelijkertijd op extra bewustwording. “Een accubrand kan echt verkeerd aflopen, daar heb ik helaas genoeg voorbeelden van. Heb je straks een goedgekeurde kast, dan zul je ook je bedrijfsvoering erop moeten inrichten. Dat is geen rocket science, je moet alleen de werkzaamheden aanpassen en met elke accu op dezelfde manier omgaan. Krijg je ter reparatie een twee maanden oude e-bike binnen, denk dan niet: die accu kan ik er wel buiten laten. Want misschien heeft die accu wel in het water gelegen. Volg één protocol en sla elke accu van een reparatiefiets op.”
